Po co analfabecie podpis?

Ludzie często załamują ręce na myśl o prywatnym, dobrowolnym szkolnictwie. Grożą, że wówczas zapanuje ogólny analfabetyzm. I właściwie cieszę się, że ludzie są tego zdania, bo świadczy to o tym, że są świadomi, że analfabetyzm jest zły. I znaczy to, że tylko skończeni idioci będą tę umiejętność zaniedbywać.

Szczątkowy analfabetyzm zawsze będzie. A co, czy teraz go nie ma? Świat się nie zawali, jeżeli kilka osób nie nauczy się czytać - jest wiele ważnych i dobrze płatnych fachów, w których wiedza ta nie jest niezbędna.

Dyskusja pod moim wpisem Nie każdy musi zahaczyła o kwestię "podpisywania" umów przez analfabetów:

Kage: - Umowa ustna jest w wielu wypadkach niewystarczającą formą zapieczętowania zgody dwóch stron. (...) W takim wypadkach rodzi się problem gwaranta, który poświadczałby brzmienie i sens umowy analfabecie (...)

- Panowie, bardzo bohatersko rozmawiacie o problemach nie istniejących w normalnym systemie. W normalnym świecie umowa ustna jest wiążąca. (...) Dajesz pieniądze i masz. A jak się boisz, że zostaniesz oszukany, to wezwij na świadka sąsiada, albo dzielnicowego i oni mogą potwierdzić i podpisać, że umowa została zawarta.

Kage: - (...) To są Twoje ustne umowy. Jak sąsiadowi i dzielnicowemu ktoś zapłaci i nikt nie puści pary z ust to jak masz dochodzić swojej sprawiedliwości?

Rozwiązanie jest tak proste i oczywiste, że aż żaden z komentatorów na nie nie wpadł. Wideo. Jeśli analfabeta będzie się bał, że kontrahent go oszuka - to niech słowną umowę nagra kamerą lub telefonem. To żaden problem. Nie trzeba umieć czytać, a bardziej to wiarygodne niż świadek. W normalnym państwie, w którym obowiązują jasne przepisy prawne, jest to całkowicie wystarczające rozwiązanie.