Rycerze nie rosną na drzewach

Amerykanie ostatnio wpadli na niedorzeczny pomysł, by kobiety służyły na froncie w czasie wojny. Ja oczywiście rozumiem walkę o równouprawnienie, ale to mógł wymyślić tylko jakiś cham, który kobiety na oczy nie widział i kobiet nienawidzi. Albo feministka, czyli żeńska forma chama, który nienawidzi kobiet.

Nie jest tak, że w wojsku zupełnie nie ma miejsca dla kobiet, bo jest - w szpitalach polowych jako sanitariuszki (któż nie pamięta Małgorzaty Houlihan "Gorące Wargi" z serialu M*A*S*H o wojnie w Korei?), a dzisiaj to może nawet i "chirurżki", w sztabie na stanowiskach logistycznych i administracyjnych, czy też jako artystki występujące dla żołnierzy ku pokrzepieniu ich serc. Ale, na litość boską, nie na froncie. Kobiety na froncie mają żaden, a w najlepszym przypadku prawie żaden, wpływ na wynik potyczki. Ale nawet jeśli ten wpływ jest prawie żaden, to nie jest on wart kosztów, które ze sobą niesie, o czym za chwilę.

Poza tym nie potrafię sobie wyobrazić dowódcy, który wydziera się na przestraszoną kobietę, by chwyciła ten cholerny karabin i wylazła z okopu na wroga. Tym bardziej nie potrafię sobie go wyobrazić wyjmującego pistolet i strzelającego jej w głowę, gdy ta sparaliżowana strachem jego rozkazu nie wykona, a przecież jest to jedyna słuszna kara za odmówienie wykonania rozkazu na froncie (pardón - potrafię sobie takiego dowódcę wyobrazić, jeśli jest to feministka. Ale, proszę mi wierzyć, jeśli dojdzie do tego, że feministki będą dowodzić w armii, to będziemy mieli zupełnie inny i tysiąckroć gorszy problem i nawet wolę o tym nie myśleć).

Mężczyzna nie mógłby tego zrobić. Mężczyzna nie ma prawa zasłaniać się kobietą, nie ma prawa na nią się wydzierać. I oczywiście nie ma prawa jej uderzyć, nawet kwiatkiem - o czym wie każdy od małego chłopca. Żołnierz ma być rycerzem. Kobiety są święte i właśnie po to mężczyźni giną na froncie, żeby one były bezpieczne i szczęśliwe.

Wracam do wspomnianych kosztów. Otóż kobieta walcząca na froncie to ogromne marnotrawstwo. Ona zaniedbuje swoją inną, dużo ważniejszą dla ojczyzny i narodu rolę, niż jej służba w wojsku. Jest nią macierzyństwo. Żołnierze na drzewach nie rosną. Oczywiście można dziś do boju posłać wszystkich zdrowych mężczyzn i wszystkie zdrowe kobiety i wojnę wygrać. Tylko kto będzie bronił kraju za lat dwadzieścia?

Ludzie, którzy myślą krótkowzrocznie, a takie właśnie myślenie dominuje dzisiaj, widzą najbliższy konflikt. Nie widzą tego, że za dwadzieścia, pięćdziesiąt, sto lat też przez świat będą przetaczały się wojny. To jest proces, który trwa. Kiedy mężczyźni walczą na froncie, kobiety rodzą i wychowują na patriotów chłopców, którzy będą walczyć za ojczyznę w przyszłości. I to jest rola dużo ważniejsza. Kobieta, która rodzi dwóch zdrowych chłopców czyni dla narodu dwa razy więcej, niż jej mąż poświęcający swoje życie na froncie.

Równouprawnienie polega dziś na tym, by z kobiet zrobić "gorszych mężczyzn". Ja protestuję. Ja wolę żyć w świecie wspaniałych mężczyzn i wspaniałych kobiet a nie w świecie lepszych i gorszych mężczyzn.