Zez rozbieżny

Wiele osób, kiedy podsuwa im się pomysł o prywatyzacji "wszystkiego", bezmyślnie odpowiada argumentem, że wówczas trzeba będzie za wszystko płacić, za szpital, za autostradę, za szkołę, a ludzi na to nie stać i stać nie będzie nawet, kiedy te pieniądze im się odda. Problem polega na tym, że jednym okiem widzą podatki, które koniecznie trzeba płacić państwu, żeby ono pomagało obywatelom, a drugim okiem widzą te "bezpłatne" szkoły, szpitale, czy infrastrukturę utrzymywaną przez to państwo, ale nie potrafią tych dwóch obrazów złożyć w całość.

Nie widzą, że te pieniądze, które płacimy w podatkach oraz te pieniądze z których utrzymywane są te wszystkie "gratisy" to są dokładnie te same pieniądze. One trafiają do jednego wora i z tegoż wora są wydawane. I nie da się z niego wyciągnąć więcej, niż się do niego włożyło.

Albo inaczej: da się, ale kosztem długów, które będą spłacać nasze dzieci i wnuki w kwocie o wiele wyższej, niż dzisiejsze pożyczki.

Zatem, za te wszystkie "darmowe" świadczenia i tak płacimy sami. Tylko, że obecnie ponosimy dodatkowe koszta w postaci pensji i świadczeń dla półmilionowej zgrai biurokratów, ich marnotrawstwa (bo to nie ich pieniądze, więc co się będą przejmować?), nie wspominając już o cenach zawyżonych z uwagi na istnienie monopolu i tak dalej... I oczywiście płacimy za nie niewspółmiernie do stopnia ich wykorzystania.

Gdyby zatem rzeczone osoby zechciały na chwilę przeprowadzić doświadczenie i złożyć te wa obrazy z dwóch gałek ocznych w jeden, doszłyby niechybnie do wniosku, że obecnie musi być drożej, niżby było po prywatyzacji. A póki co, to są oni przekonani, że po prywatyzacji "wszystkiego" będą musieli sami sobie wszystko zapewnić, ale patrzą na to ze zgrozą, bo przez pryzmat obecnych cen i poborów. Oczywiście, przy takim założeniu, ich przerażenie tą myślą nie może dziwić.

Bardzo często powtarzającym się argumentem jest : "Jak to? To ja miałbym płacić za każdym razem, kiedy chcę sobie iść do parku?!" Tak. I bardzo dobrze. Obecnie każdy z nas zrzuca się na wszystkie parki (w swoim mieście, czy też za parki narodowe). A my chcemy, by płacił tylko za te parki, do których chadza i wtedy, kiedy z nich korzysta. Dlaczego ja, jeśli codziennie biegam w parku pod moim domem, a co niedzielę wybieram się tam na kilkugodzinny spacer z całą rodziną, miałbym płacić na ten park tyle samo, co mój sąsiad, który raz zabrał tam dziewczynę na randkę w maju w dziewięćdziesiątym trzecim? Jest to oczywiście okradanie mojego sąsiada.

Kiedy idę na pływalnię, to płacę za siebie przy każdym wejściu. Dlaczego na to nikt nie narzeka? Przecież stosując logikę osób, które nas krytykują, państwo powinno opłacić nasze pływanie - podnieść każdemu podatki o parę złotych i już - każdy może sobie iść pływać, kiedy chce "za darmo".

Nawet nie będę się rozpisywał, jak wówczas wyglądałyby te pływalnie, opłacane niezależnie od tego, czy ludzie chcą tam uczęszczać, czy jest tam czysto - wystarczy porównać wygląd instytucji publicznych z ich odpowiednikami prywatnymi.

Jestem pewien, że gdyby dzisiaj ktoś wystosował pomysł, by podnieść podatki i pobudować państwowe pola golfowe tak, by każdy mógł sobie w wolnym czasie "popykać" "za darmo" to większość krytyków naszych pomysłów oburzyłaby się, bo to dodatkowe pieniądze, bo mnie golf nie interesuje, nie umiem i tak dalej. I słusznie. Mogą mieć taką samą niechęć do golfa, jak ktoś inny do spaceru w parku, więc złodziejstwem byłoby zmuszanie ich do płacenia za przyjemność innych.

Ale jestem też pewien, że gdyby mimo sprzeciwów udało się przepchnąć taką ustawę, a za dziesięć lat ktoś przyszedł z pomysłem by ją skasować, to ci sami ludzie zaczęliby protestować krzycząc: "Jak to? To ja miałbym płacić za każdym razem, kiedy sobie idę pograć w golfa?!".