O kobietach, podatkach i miłości

Kage, pod moim niedawnym wpisem na temat kobiet pracujących poza domem, zamieścił bardzo ciekawą i na pierwszy rzut okiem poprawną analizę. Drugi rzut okiem pozwala dostrzec w niej błędy, ale głos Kage jest bardzo cenny w dyskusji, bo większość osób z trudem dociera nawet do tego pierwszego rzutu.

Zaczyna od niezbyt eleganckiego włożenia mi w usta słów: facet pracować musi, kobieta lepiej, aby tego nie robiła, no chyba, że się uprze. Całkowicie odcinam się od drugiej części tej wypowiedzi - ani nic takiego nie napisałem, ani nie miałem na myśli. Nie twierdzę, że lepiej jest gdy kobieta nie pracuje (mówię cały czas o pracy POZA domem). Lepiej jest, gdy ma wybór. Podobnie jak nie pisałem nic o uporze - pisałem o chęci. Ja bym powiedział raczej: facet pracować musi, kobieta lepiej aby miała możliwość niepracowania (mógłbym dodać: no chyba, że chce, ale przy tak postawionej sprawie jest to chyba oczywiste). Ale muszę dodać, że o ile zostanie kobiety w domu nie musi być dla niej korzystne, to z całą pewnością korzystnym jest dla dzieci, zwłaszcza małych.

Dalej Kage wypunktowuje:

1. Niektóre kobiety "niezmuszane" do pracy zajmą się domem rezygnując z mało rozwijającej, ciężkiej pracy.

I bardzo dobrze. Zakładam, że to jedynie wstęp do dalszej dyskusji i Kage nie widzi w tym nic złego, o ile nie jest dyrektorem "Biedronki".

2. Zwolni się wiele nieciekawych etatów, które mimo dużego bezrobocia nie zostaną ot tak zapełnione

Dlaczego nie miałyby zostać zapełnione, zwłaszcza mimo bezrobocia? Kage zapomniał o jednej ważnej rzeczy, o której mówiłem - że głównym sposobem do osiągnięcia sytuacji z punktu pierwszego jest zniesienie ogromnych obciążeń podatkowych, co przełoży się na wyższe wynagrodzenia. I to jest kwestia kluczowa do zrozumienia problemu. Zatem nawet jeśli "nasi" mężczyźni nie zapełnią powstałej luki, to zapełnią ją nasi przyjaciele zza wschodniej granicy, a prawdopodobnie także zza zachodniej. A jeśli jeszcze do tego uda się znieść zasiłek dla bezrobotnych , to ho-ho. Myślę, że to załatwi sprawę punktu 3a.

3b. Albo firmy poprawią pensję i atmosferę w pracy, co przyciągnie nowe osoby, ale cena usług wzrośnie.

Pierwsza część - tak, druga - niekoniecznie. Obniżenie podatków sprawi, że pracodawca będzie miał nieco więcej środków do zachęcania nowych pracowników, nawet bez potrzeby podnoszenia cen. Przypominam też o naszych sąsiadach.

I właściwie dalsza dyskusja jest tu niepotrzebna, bo kolejne punkty Kage wynikają z powyższych błędnych założeń. Przytoczę tylko jeszcze ostatnią jego wypowiedź:

5. Kobiety z pokolenia na pokolenie będąc coraz bardziej przyzwyczajanie na nowo do postawy "jak nie chcę, to nie muszę"

I bardzo dobrze - w wolnym kraju każdy powinien być przyzwyczajony do takiej postawy. Zresztą nawet gdy mówię o obowiązku pracy mężczyzn, mówię tylko o ich obowiązku przed samym sobą. Jeśli chce umrzeć z głodu, albo znajdzie kogoś, kto pozwoli mu na sobie pasożytować, to ja oczywiście nie mogę mieć nic przeciwko temu.

- nie będą znały wartości pracy, a jedynie ich wartość konsumpcyjną, której pewien pułap będzie przez nie wymagany (by "godnie" żyć)

Będą znały wartość pracy dla domu, która jest często wyższa niż tej poza domem. A poza tym dobrze zarabiający i szanujący się mężczyzna nie zwiąże się z kobietą, która nie szanuje jego pracy i traktuje go tylko jak portmonetkę.

 i dojdziemy do chorej sytuacji jak w Hongkongu, gdzie nie istnieje miłość. Małżeństwo to transakcja a mężczyzna bez dobrego samochodu, ładnego własnego mieszkania, bardzo dobrze płatnej pracy i dużych oszczędności nie ma co uderzać w podryw. Zainteresowana dziewczyna zanim pozna jakim jest człowiekiem sprawdza jego zaplecze fiskalne i ew wtedy da mu szansę. 

Lepiej jest, gdy kobieta wiąże się z mężczyzną, bo ten dobrze zarabia, niż gdy wiąże się z nim dla ulg podatkowych, jak ma to miejsce obecnie. Bo w końcu taka jest pierwotna rola małżeństwa - mężczyzna powinien zapewniać kobiecie poczucie bezpieczeństwa, również finansowego. Nie wiem czym miałoby być to "zaplecze fiskalne". Jeśli wszystko pójdzie po naszej myśli podatki będą niskie i sprawiedliwe, więc "zaplecze fiskalne" nie będzie grało istotnej roli w budżecie domowym.

Zaś zdanie o miłości to też jakaś pomyłka. To obecnie miłość jest spychana na boczny tor. Dzisiaj kobieta wybiera między mężczyzną, który nie jest w stanie wyżywić rodziny, a mężczyzną, który może jej to zapewnić. Jeśli kocha tego pierwszego, to ma bardzo trudny orzech do zgryzienia i nierzadko chłodna kalkulacja wygrywa z sercem. Jeśli zaś zdejmiemy z tych dżentelmenów obciążenia podatkowe, to wybór będzie dużo prostszy, bo być może jeden z tych panów będzie miał większy dom i szybszy samochód, ale obaj będą w stanie utrzymać rodzinę na przyzwoitym poziomie. I wówczas kryterium finansowe traci na wadze, a miłość zyskuje. Oczywiście zawsze były i będą kobiety, które szukają partnerów wyłącznie dla pieniędzy, tak jak i panowie, którzy od kobiety oczekują tylko ładnej opalenizny i dużych piersi, ale tego przecież nie chcemy im bronić

Połączmy to jeszcze z absolutną władzą rodzicielską i powrócimy do iście najlepszych wartości kapitalizmu - kupowania sobie żony od jej ojca.

Myślę, że tu Kage nieco się zapędził i wyciąga zbyt dalekosiężne wnioski (poza tym to na ogół to ojciec panny młodej płacił posag). A jeśli nawet do tego dojdzie, to starym zwyczajem będziemy porywali dziewczęta z domów w imię miłości, a co!