LGBTRZ

Jest wiele typów zboczeń. Są zboczenia drobne, całkowicie nieszkodliwe i akceptowalne, a są i takie, które po prostu brzydzą i sieją zepsucie. Homoseksualizm jest nieszkodliwym odstępstwem od normy. Skrywany tam, gdzie jest jego miejsce, czyli w prywatnej sypialni, nikomu nie wadzi. Ale już towarzyszący mu często ekshibicjonizm, czyli obnoszenie się z tym wśród często obcych ludzi, czy wręcz działanie w różnych gejowskich organizacjach osób, które mają taki problem z akceptacją swojego zboczenia, że aż niemal siłą próbują zmuszać innych do jego akceptacji, to już jest coś obrzydliwego i wulgarnego. Prawdziwy dżentelmen i prawdziwa dama chcą być od tego jak najdalej. I to nie chodzi tylko o homoseksualizm. Głośne mówienie o sprawach intymnych jest, najłagodniej ujmując, nieeleganckie.

Nie mniej obrzydliwe jest "wścibstwo seksualne", czyli zwykłe podglądactwo - interesowanie się i mówienie o cudzym życiu intymnym. Ilekroć przechodzę obok jakiegoś kiosku z gazetami widzę wielkie nagłówki, kto z kim sypia, kto kogo zdradza, kto jest homosiem, a kto zoosiem. Fe.

Wyżej nieco na tej skali obrzydliwości postawiłbym sytuację, w której takie wścibstwo łączy się niejako z kazirodztwem, czyli gdy przedmiotem zainteresowania staje się życie seksualne najbliższej rodziny - matki, siostry, syna - zwłaszcza dorosłego i samodzielnego. Normalny człowiek nie wie i nie chce wiedzieć, co w łóżku robi jego córka z mężem, chłopakiem, czy dziewczyną. Interesowanie się tym jest samo w sobie  niesmaczne i niepokojące, a sto razy bardziej niesmaczne i niepokojące jest dyskutowanie o tym w towarzystwie. Nie wyobrażam sobie, jak ktoś mógłby uważać za normalną wymianę zdań między sąsiadkami:

- Moja synowa bardzo lubi, gdy mój Wojtuś pieści ją analnie.
- Tak? A wie pani, że moja mama też to uwielbia?

Wzdrygam się w ogóle próbując sobie wyobrazić taką sytuację. Samo to, że te dwie wyimaginowane panie o tym wiedzą jest paskudne. Tymczasem istnieją osoby, prawdziwe osoby, które nie tylko mówią o takich rzeczach sąsiadom, czy na imieninach szwagra. Mówią o tym wszem wobec z bilbordu (czytanka).

Forsowany przez lewicę upadek moralności zaszedł już tak daleko, że są ludzie, którzy bezwstydnie i publicznie "promują" homoseksualne zachowania swoich dorosłych dzieci. To jest jedno z najbardziej odrażających zboczeń o jakich słyszałem. To kompilacja wszystkich powyższych.

Akcji tej, w której zboczeńcy (bo są to swego rodzaju ekshibicjoniści i podglądacze z tendencjami kazirodczymi) gloryfikują zboczenia swoich dzieci, patronują m.in. wicemarszałek Sejmu Wanda Nowicka, pełnomocniczka rządu ds. równego traktowania Agnieszka Kozłowska-Rajewicz i prezydent Warszawy Hanna Gronkiewicz-Waltz. Znamiennym jest, że te trzy wymienione osoby to kobiety. Nie damy - kobiety. Zaś twarzy i spraw intymnych udziela jej między innymi wspaniały aktor Władysław Kowalski.

Rodzice, którzy nie wiedzą, a najczęściej wiedzieć nie chcą, mogą tylko częściowo uczestniczyć w życiu swych dzieci. Obszar, z którego sami się wykluczają, z biegiem czasu rośnie, więź rodzinna słabnie - mówi Katarzyna Remin, działaczka KPH, koordynatorka projektu.

Ja, w przeciwieństwie do pani Remin, uważam, że to bardzo dobrze, jeśli rodzice nie uczestniczą w życiu seksualnym swoich dzieci. Problem jest właśnie wówczas, gdy rodzice w nim UCZESTNICZĄ.

Proponuję, żeby organizacje LGBT przemianowały się na LGBTRZ, by uwzględnić również rodziców zboczeńców (czy też rodziców-zboczeńców). W kupie raźniej.