"Proszę pana, pewna kwoka..."

Ludzie przyzwyczaili się do urzędników. Przyzwyczaili się za bardzo. Obecnie dla większości całkiem naturalnym jest, że urzędnik może decydować o tym, co człowiek może wybudować na własnej działce, czo może zjeść, jakie lekarstwo wziąć. Ba! Ten człowiek potrzebuje urzędnika, żeby on mógł mu na to wszystko pozwolić.  W przeciwnym razie przecież nic by nie mógł.

A kim jest urzędnik? Czy nie jest on też człowiekiem? Jest! On może wydać nam prawo jazdy, ale żeby wybudować dom, też sam potrzebuje pozwolenia od innego urzędnika. Dlaczego więc on, taki sam człowiek jak ja, ma decydować o tym, czego uczyć mam swoje dzieci, czym je karmić, jaki garaż postawić?

Ktoś powie - bo on jest fachowcem. On ukończył kurs, zna prawo itd. No dobrze, ale czy ja jestem idiotą? Przecież zaprojektowanie mojego domu zleciłem architektowi, który też się na tym zna. Bardzo prawdopodobne, że kończyli te same studia i kursy. Dlaczego zatem plan stworzony przez jednego specjalistę, ma zatwierdzać mi inny "specjalista"?

Powiem więcej - mój fachowiec jest lepszy, bo ma własny interes, albo pracuje w firmie przynoszącej zyski, więc musi być dobry w tym co robi. Przecież gdyby nie był, to nie znalazłby uczciwej pracy po studiach i pewnie zostałby

Urzędnikiem.

Nie jest przecież tajemnicą, że jak ktoś jest dobry w swoim fachu, to pracuje komercyjnie. Dobry farmaceuta pracuje w laboratorium, kiepski farmaceuta pracuje w komisji ds. polityki lekowej. Dobry architekt pracuje w firmie projektowej, kiepski w urzędzie w dziale zagospodarowania przestrzennego, dobry prawnik pracuje w kancelarii radcowskiej, kiepski posyła drużynę antyterrorystyczną na  dobrego lekarza, etc.

Żyjemy w rzeczywistości, w której nieudacznicy rządzą fachowcami. Urzędnik, który nigdy nie był na swoim mówi nam jak prowadzić firmę. Przecież gdyby wiedział, jak to się robi, to nie byłby urzędnikiem, nieprawdaż?

I często musi udowadniać "co-to-on-nie-jest i jaką-ma-władzę-że-obywatel-musi-się-płaszczyć". Z czystej ludzkiej zawiści, że ktoś potrafi, a on nie.

Ale przecież ludzie są bezradni i nieodpowiedzialni, ktoś musi się nimi zająć. Od tego jest urzędnik. Tylko że urzędnik jest tak samo bezradny i nieodpowiedzialny. Kto choć raz załatwiał coś w urzędzie, ten wie. Problem w tym, że jak obywatel podejmie złą decyzję, to on sam, nikt inny, poniesie tego konsekwencje. Jeśli pomyli się urzędnik, to my pijemy nawarzone przez niego piwo.

Oczywistą tego konsekwencją jest, że częściej popełnia błędy. Majstrowi dużo częściej zdarza się nie trafić młotkiem w gwóźdź, gdy gwóźdź trzyma pomocnik, a nie on sam.

Ja wierzę w ludzi, a nie w urzędy. Ludzie sobie poradzą.