I kto tu jest wariatem?

W dwóch niedawnych wpisach, Ja - czy ja, czy nie ja oraz Wariat po, pisałem o problemie związanym z diagnozowaniem chorób psychicznych. Ciekawym uzupełnieniem do nich może być pouczający artykuł z młodego bloga autorki Albino Owlet, Na kozetce. Wyjaśnia w nim, czym kierują się psychiatrzy przy orzekaniu o chorobie, a także jak wygląda proces klasyfikowania chorób. Proces ten jest całkowicie subiektywny i nie ma nic wspólnego z Nauką przez wielkie "N". Polecam ten artykuł zwłaszcza tym, którzy wciąż żyją w przekonaniu, że "nawet kompletny laik wie, kiedy ma do czynienia z osobą upośledzoną".

Obecnie doszło do tego, że u każdego człowieka bez trudu można rozpoznać przynajmniej kilka sklasyfikowanych "chorób psychicznych", "fobii", "zaburzeń", "dewiacji". Nie sposób oprzeć się pokusie sparafrazowania niesławnych słów radzieckiego prokuratora Andrzeja Wyszyńskiego - Dajcie mi człowieka, a znajdzie się choroba. Obym był złym prorokiem, ale trąci to przygrywką do wprowadzenia "psychuszek". Ale to zupełnie inna bajka.

Ciekawostką zaś jest to, że spis zaburzeń psychicznych tworzony jest nie tylko przez "lekarzy" psychiatrów, ale również przez osoby z zaburzeniami sklasyfikowanymi w tymże spisie. Ba, ci drudzy mogą siłą narzucić swoje wnioski psychiatrom:

DSM-I homoseksualizm określono jako „socjopatyczne zaburzenie osobowości”. W DSM-II była to już „dewiacja seksualna”. Po naciskach politycznych i gwałtownych protestach aktywistów gejowskich (m.in. wtargnięcie na spotkanie ATP w San Francisco), homoseksualizm zniknął ze stron podręcznika DSM-III.

Innymi słowy dopuszczono do tego, by osoba uznana za wariata stała się konsultantem przy określaniu, kto wariatem jest, a kto nie. Jak taki dokument może być cokolwiek warty? Psychiatria jest dziedziną tworzoną przez wariatów.

DOKŁADNĄ analogią tego na gruncie medycyny prawdziwej byłaby sytuacja w której grupa chorych na HIV wtargnęłaby na konferencję medyczną, zażądała usunięcia HIV z listy chorób i uznania jej za normalny zdrowy stan organizmu, a lekarze ugięliby się pod tym żądaniem.

Tak się nie dzieje, bo medycyna, w przeciwieństwie do psychiatrii, jest Nauką.

Z ogromną przyjemnością polecam uwadze cały blog Ale Bigos!, gdyż mam niezwykłą słabość do rozsądnych kobiet.