Ciąża jako choroba pasożytnicza

W moim artykule z 3 grudnia na temat "wolności" do zabijania dzieci napisałem:

Powiedzmy, że skacząc do wody uszkodzę kręgosłup i zostanę sparaliżowany. Nie, nie na kilka miesięcy - na całe życie. Chciałem się bawić, to mam. Gdyby zabicie drugiej osoby miało w cudowny sposób przywrócić mi sprawność, to czy powinienem mieć do tego prawo? A proszę również pamiętać, że, w przeciwieństwie do ciąży, paraliż jest uszczerbkiem na zdrowiu. I to dosyć znacznym. Zatem jeśli uznamy, że zabójstwo człowieka w celu ratowania zdrowia osoby sparaliżowanej jest czymś złym, to jest ono czymś sto razy gorszym, jeśli na przeciwnej szali znajduje się zaledwie kilka miesięcy całkowicie naturalnej ciąży i kaprys "matki".

Na co Anonimowy  Liberał odpisał był:

jeśli autor pisząc słowa "A proszę również pamiętać, że, w przeciwieństwie do ciąży, paraliż jest uszczerbkiem na zdrowiu." sądzi, że ciąża nie jest żadnym uszczerbkiem na zdrowiu, to chyba brakuje Mu jakiegokolwiek pojęcia o tym stanie u kobiet. Ale zrzucam to na karb ignorancji.

Pulsar słusznie zwrócił uwagę:

Jeśli ciąża jest chorobą to co to mówi o poczuciu godności dzisiejszego człowieka? Kim jestem? Pasożytem na ciele matki, od którego szczęśliwie udało jej się uwolnić po 9 miesiącach agonii?

Anonimowy Liberał odpowiedział:

Nikt nie pisał o "chorobie", tylko o "uszczerbku na zdrowiu".

Śpieszę zatem wyjaśnić, że ja pisząc o uszczerbku na zdrowiu miałem na myśli właśnie chorobę. Pod pojęciem choroba rozumiem każde odstępstwo od stanu całkowitego zdrowia organizmu. Bo jeśli "uszczerbek na zdrowiu" nie jest ani chorobą, ani zdrowiem, to czym u licha jest?

Ale to i tak nie ma najmniejszego związku z tematem.

To, w jaki sposób Anonimowy Liberał rozumie słowa "uszczerbek na zdrowiu", czy "choroba" nie ma tu żadnego znaczenia. Ja postawiłem jasną analogię między człowiekiem sparaliżowanym do końca życia, a kobietą w ciąży. I nawet jeśli ktoś błędnie zakłada, że ciąża jest uszczerbkiem na zdrowiu, to chyba zgodzi się z tym, że jest on dużo łagodniejszy niż bycie sparaliżowanym. A ponieważ uleczenie paralityka nie jest dostatecznym usprawiedliwieniem morderstwa, to tym bardziej nie może nim być ciąża. Mój oponent jednak ucieka od tego spostrzeżenia.

Najzabawniejsze jest to, że kilka akapitów wyżej w tym samym tekście pisałem właśnie, że zwolennicy prawa do aborcji głównie się skupiają na odciąganiu dyskusji od meritum. I trudno o lepsze potwierdzenie tej tezy, niż przytoczone wypowiedzi Anonimowego Liberała.

A że nie sposób wykazać, że ciąża jest stanem gorszym niż trwałe kalectwo, mój oponent zboczył z głównego nurtu dyskusji, by walczyć nie z treścią, ale z formą. Przypomina mi to pewną rozmowę ekonomisty Jana Fijora z solidarnościowcem Janem Guzem. Gdy ten pierwszy, by wykazać, że w Polsce brakuje rąk do pracy, powiedział: Ja chciałem, żeby mi ktoś zrobił półki w domu i cztery lata czekałem, żeby mi stolarz zrobił półki, Jan Guz odpowiedział: To pan się przez tyle lat nie nauczył półek robić sam? Pan Guz, próbując uciec od sedna sprawy, wyszedł tylko na głupca. Dobrze, że nie wstawiłem w moim tekście żadnej literówki.

Anonimowy Liberał dodaje też:

A co do owego pasożyta... To owszem, do osiągnięcia samodzielności jesteśmy takimi pasożytami dla naszych rodziców. Nie mówię, że to źle - taka jest naturalna kolej rzeczy - ale fakt jest faktem. Czerpiemy do pewnego momentu korzyści nie dając nic w zamian. Podręcznikowy opis pasożytnictwa.

Co jest już bzdurą absolutną i bardzo chciałbym wiedzieć co to za podręcznik. Aby organizm nazwać pasożytem, musi on spełniać dwa warunki. Po pierwsze, pasożyt czerpie korzyść kosztem żywiciela, a po drugie jest przedstawicielem innego gatunku niż żywiciel. Dziecko, nawet nienarodzone, nie jest przedstawicielem innego gatunku niż matka. Zwolennicy aborcji wprawdzie często próbują wykazać, że płód nie jest człowiekiem, ale do tej pory nie spotkałem się choćby z twierdzeniem, że jest przedstawicielem innego gatunku. Kaszalotem ani petunią na pewno nie jest.

Chyba, że Anonimowy Liberał miał na myśli tę drugą, socjologiczną definicję pasożyta. Jeśli tak, to brak mu podstawowego zrozumienia pojęcia "rodzina". A chcę też zauważyć, że stawiając tak sprawę, to również narodzone dzieci, starcy i ludzie chorzy są pasożytami. Jeśli zatem bycie od kogoś zależnym jest wystarczającym powodem do zabicia "pasożyta", to ich rodzina bądź opiekunowie, którzy ich utrzymują, powinni mieć prawo ich zabić. To nie jest nadinterpretacja, tylko logiczny wniosek.

A wracając do pierwszej wypowiedzi Anonimowego Liberała: Prawidłowo przebiegająca ciąża nie ma nic wspólnego z chorobą. Jest tak samo naturalnym i zdrowym stanem dojrzałego organizmu kobiety, jak "nie bycie w ciąży". To bezpłodność, czyli niemożność zajścia w ciąże, jest objawem problemów zdrowotnych kobiety.

Jeśli ciąża jest chorobą (czy też "uszczerbkiem na zdrowiu"), to nie potrafię zrozumieć tysięcy kobiet, które chcą "zachorować" i które chcą mieć "pasożyta". Jeszcze trudniej jest mi zrozumieć ich mężów, którzy pragną tego cierpienia dla kobiet, które kochają. Ale nie muszę tego rozumieć - bo ciąża nie jest uszczerbkiem na zdrowiu. To tylko najpiękniejsze zjawisko pod Słońcem.