Przepisy są po to, by je łamać

Nie ma takiego okrucieństwa, ani takiej niegodziwości, której nie popełniłby skądinąd łagodny i liberalny rząd, kiedy brakuje mu pieniędzy mawiał Aleksy d'Tocqueville. "Liberalny" rząd premiera Donalda Tuska coraz częściej nam o tym przypomina. Odnoszę wrażenie, że ostatnimi czasy wręcz większość działań rządu podejmowanych jest właśnie w tym kierunku. Dzisiaj każdego dnia czytam o pomysłach całkowicie idiotycznych przepisów, które ani nie polepszają naszego życia, ani nie zwiększają naszego bezpieczeństwa - słowem "nie wiadomo o co chodzi". Zatem chodzić musi o pieniądze. Nasze pieniądze ma się rozumieć.

Weźmy najbardziej jaskrawy przykład: setki nowych fotoradarów. I nie chodzi tu nawet o to, że Donald Tusk obiecywał jedno, a robi coś zupełnie innego. Bo obiecywał to kandydat na premiera, a robi to premier. Niestety w demokracji to jest ogromna różnica i jeśli ktoś czuje się postawą premiera zaskoczony lub oszukany, to może wyłącznie winić swoją naiwność. W demokracji tak jest, bo i w demokracji tak ma być. Pierwszą ofiarą demokracji jest prawda.

Oczywiście nie ma większego związku między liczbą fotoradarów na drogach a liczbą wypadków. A jeśli nawet jest to zdrowy rozsądek każe raczej mniemać, że raczej liczba radarów zwiększa ryzyko wypadku - jest to kolejny czynnik odciągający uwagę kierowcy od jazdy. Natomiast jest ogromna zależność między liczbą fotoradarów a wpływami z nich do budżetu państwa. Przypadek? Nie sądzę, biorąc pod uwagę, że wpływ z tych urządzeń uwzględniany jest w rocznym planie budżetu.

A skoro jest plan, to trzeba go wykonać. Aby go wykonać, trzeba karać kierowców. A żeby karać kierowców, ci muszą łamać przepisy. Ergo: By plan rządu został wykonany kierowcy muszą łamać przepisy. Proszę zrozumieć, co to znaczy: Państwu (rządowi) zależy na tym, by ludzie łamali przepisy! Jest to całkowite zaprzeczenie idei państwa jako takiego. Państwo ma stać na straży prawa.

Nie inaczej rzecz się ma z zakazem ogrzewania samochodu podczas postoju. Nikt nie lubi wsiadać do lodowatego samochodu. Po to instaluje się w nim ogrzewanie, by móc z mrozu wejść do ciepłego auta i się rozgrzać. Tymczasem władza chce, byśmy sobie w drodze do pracy odmrażali tyłki i dłonie. To spory dyskomfort i nic w zamian. Hałas silnika obecnie jest ledwie słyszalny, nie to co trzydzieści lat temu. A i zanieczyszczenie powietrza to żadne, jeśli się to odniesie do całej reszty spalin produkowanej przez samochody w ruchu, domy, fabryki, czy Matkę Naturę. Ale mandacik to są konkretne pieniądze. Ten przepis jest po to, by go łamać. Dosłownie - w tym celu został stworzony, by zarabiać na kierowcach, którzy go nie przestrzegają i tylko po to.

Niewybrednym też sposobem zarabiania pieniędzy jest zmuszanie obywateli do odpłatnego odnawiania prawa jazdy (abstrahując od tego, że samo istnienie tego dokumentu jest nie do pomyślenia w normalnym świecie). Zwłaszcza, jeśli weźmie się pod uwagę, że jego odnowienie nie wiąże się ani z ponownym egzaminem, czy badaniem lekarskim. Jest to zwykła formalność. Ale jest to też pogwałcenie zasady nienaruszalności praw nabytych. Moje prawo jazdy zostało mi wydane bezterminowo. Innymi słowy od ówczesnej władzy otrzymałem prawo do prowadzenia pojazdów samochodowych do końca mojego życia (z możliwością jego utraty tylko w konkretnych warunkach). Jakim prawem dzisiaj urzędnik władzy, która jest kontynuacją tamtej, chce mi to prawo odebrać? Prawem d'Tocqueville'a naturalnie. Innej przyczyny nie ma i być nie może.

Oczywiście rząd może wprowadzać sobie czasowe prawa jazdy, nawet ważne tylko przez miesiąc - ale tylko PRZYSZŁYM kierowcom. Nie ma natomiast prawa odbierać praw już nabytych przez obecnych kierowców. Praw za które każdy kierowca uiścił opłaty urzędowe w wierze, że jest to opłata jednorazowa. To tak jakbym kupił dom za gotówkę, a po dziesięciu latach zapukał do moich drzwi poprzedni właściciel z żądaniem, bym ponownie mu za ten dom zapłacił. Dlaczego? Dlatego, że on roztrwonił te pieniądze na pierdoły i popadł w długi, więc próbuje wszystkiego, co się da, by wyciągnąć ode mnie pieniądze. Jedyną odpowiedzią na to jest porządny kopniak w tyłek.

Rząd jest jednak trochę sprytniejszym naciągaczem - robi to powoli, systematycznie i po cichutku: tu uszczknie stówkę, tam uszczknie stówkę - ziarnko do ziarnka.

A poza tym kopnięcie ich w tyłek nie jest takie proste. Ale nastąpi.