Spalone dowody

Wielkie oburzenie internautów, ale też wielu polityków i innych osób, wywołało uniewinnienie byłej posłanki PO Beaty Sawickiej. Całkowicie niesłusznie. Owszem, wszystko wskazuje na to, że posłanka wzięła była łapówkę, ale jej uniewinnienie nie ma z tym nic wspólnego. Sąd uznał, że dowody przeciwko niej zostały pozyskane nielegalnie, a zatem nie mogą być podstawą do wyroku skazującego. Przyznam, że sprawą tą mało się interesowałem, więc nie wiem, jak przebiegał proces pozyskania dowodów, ale jeśli faktycznie CBA naruszyło procedurę, to choć sam najchętniej widziałbym Sawicką i jej podobnych za kratkami, to w tym przypadku przyznaję sądowi całkowitą rację.

Polska ma być państwem prawa. Niestety wiele osób tego nie rozumie - wyznają zasadę "cel uświęca środki", która jest całkowicie sprzeczna z fundamentami naszej cywilizacji. Nie może być tak, że stróże prawa działają bezprawnie. Policja oraz inne organy muszą mieć jasność, że gwałcąc procedury nic nie zyskują: możesz zdobyć nawet najlepsze dowody na seryjnego mordercę, ale jeśli nie przestrzegasz prawa, to figę będziesz miał. W przeciwnym razie procedury będą gwałcone.

Ludzie uważają, że skoro dowody już zostały zdobyte, to nieważne jak - należy je wykorzystać, bo są. To jest wielki błąd. To tak jakby powiedzieć, że nie wolno kraść rowerów, no ale jak ktoś już ten rower ukradł, no to niechże na nim jeździ. Albo powiedzieć, że fałszowanie pieniędzy to przestępstwo, ale jak już trafią do obiegu, to należy ich używać, bo szkoda farby i papieru. A jest to oczywiście najkrótsza droga do tego, żeby skala procederu się zwiększała.

Niedawno widziałem amerykański film sensacyjny, w którym policjant na podstawie swojego przeczucia włamał się do mieszkania podejrzanego, rzucił się na niego z pięściami, poturbował i wepchnął jego głowę do sedesu, by wymusić informację na temat porwania. Informację otrzymał, dzięki niej rozbił gang i został bohaterem. Dla mnie jest to całkowicie nie do zaakceptowania.

Problem polega na tym, że w filmach przeczucia bohatera policjanta są prawie zawsze trafne. Fabuła tego wymaga. W rzeczywistości jest inaczej - przeczucie nie jest kategorią prawną. Przecież ten policjant nie miał pewności, że topi właściwą osobę! Jeśli uznamy, że policjant ten postąpił słusznie, to tym samym uznajemy że postąpi słosznie, kiedy na podstawie swojego przeczucia najdzie w ten sposób dowolną osobę. Mnie, każdego z czytelników, kogokolwiek - bo cel uświęca środki. Nie chciałbym, by policja mogła od tak władować się do mojego mieszkania i topić mnie we własnym kiblu, drąc się na mnie, bym "wyśpiewał" im informacje, o których nie mam pojęcia. Już teraz policja zbyt często traktuje nas tak, jakby to nie oni byli służbą, tylko my ich niewolnikami.

Korzyści z osiągnięcia celu w tym przypadku nie są warte przytłaczających skutków negatywnych stosowania tego środka. Ja wolę, żeby raz na jakiś czas jednemu bandziorowi uszło coś na sucho, niżby policja miała inwigilować, prześladować i nękać tysiące uczciwych obywateli. Bo jeśli na to przystaniemy, to tylko krok będzie dzielił nas od tortur, czy bezpodstawnych aresztowań w biały dzień.

Źle się stało, że posłanka Sawicka wzięła łapówkę i źle się stało, że wyszła na wolność. Ale twierdzenie, że sąd postąpił niewłaściwie, to poważny błąd. Jeśli faktycznie ktoś tu schrzanił sprawę, to było to CBA, które "spaliło" dowody.